Geniş ve rahat olmayı öğrendim. Ölümün dışında hiçbir şey göründüğü kadar önemli ve acil değil. Coşkulu ve neşeli olmadığım zaman bunun hiç kimsenin suçu olmadığını ve gülümsemem gerektiğini öğrendim. Cesur olmayı, değilsem bile öyle davranmayı öğrendim. Nasılsa arada ki farkı kimse anlamıyor. Cazibemle 15 dakika idare edebildiğimi, ondan sonra mutlaka bilmem gereken bir şeyler olduğunu öğrendim. Hiç kimsenin sır saklamadığını öğrendim. Çünkü herkes birine söylemek ihtiyacı hissediyor. Yanıtını bilmediğim ve emin olmadığım konularda bilmiyorum demenin daha faydalı olduğunu öğrendim Ağzımı kapalı tuttuğumda fazla hata yapmadığımı öğrendim… Başarıya çıkan bir asansör olmadığını, tırmanmak gerektiğini öğrendim… İnsanların bana sadece ben izin verdiğim şekilde davranabildiklerini öğrendim… Kıskançlığın mutluluğun düşmanı olduğunu ve mutlu olmak için başkalarına güvenmenin sonsuza kadar hayal kırıklığı getirdiğini öğrendim… İnsanların kendinden daha az başarılı insanlarla başarısını, mutsuz...